Matterhorn
4478 meter hoog
Niet de hoogste berg van de Alpen,
wèl de mooiste van de wereld.
Een berg op de grens van verschillende talen en culturen. Gesitueerd tussen het Duitstalige deel van Zwitserland en Italië. Aan de Italiaanse zijde wordt Italiaans en Frans gesproken.
De Theodulpass die direct ten oosten van de Matterhorn ligt, speelde reeds ver voor de jaartelling en lang daarna een belangrijke rol in het noord-zuid verkeer over de Alpen. In de dertiende eeuw migreerden Duitstalige Wallisers via de Theodulpass naar het Italiaanse Valle d’Aosta. Ze vestigden zich in de dalen aan de zuidzijde van de Walliser Alpen. Deze migranten speelden later een initiërende en verbindende rol in bloeiende handelsbetrekkingen tussen Italië, Zwitserland en Duitsland.
Tegenwoordig zijn de toeristische trekpleisters rond de Matterhorn, Zermatt en Breuil, een aangesloten ski- en bergsportgebied. Ondanks de natuurlijke grens die de Matterhorn vormt. En dankzij de Matterhorn die dé gezamenlijke toeristische attractie is voor beide zijden.
Beroemde bergen in de negentiende eeuw waren reeds beklommen. De Mont Blanc in 1786, de Jungfrau in 1811. In 1855 werd de hoogste berg van Zwitserland, de Dufourspitze, bedwongen. Alleen de top van de Matterhorn, de moeilijk te beklimmen pyramide-berg, was nog niet bereikt.
Vanaf 1857 werden vele pogingen ondernomen om de Matterhorn te bedwingen. Dit eindigde in een concurrentiestrijd tussen de Engelsman Edward Whymper, die reeds vele eerste beklimmingen op zijn naam had staan, en de Italiaan Jean-Antoine Carrel. Op 14 juli 1865 bereikte Whymper samen met drie Engelsen, twee gidsen uit Zermatt en een gids uit het Franse Chamonix de top. Vanaf de top zwaaiden ze naar het Italiaanse team van Carrel dat 220 meter lager op weg was naar de top. Teleurgesteld keerde dit team vervolgens direct terug naar het Italiaanse Breuil. Tijdens de afdaling naar Zermatt gleed de alpinist met de minste ervaring in Whympers team uit. Met hem werden aan het klimtouw dat hem moest zekeren drie andere teamleden de diepte mee in gesleurd. Een dodelijk drama. Whymper en de twee Zwitserse gidsen bereiken een dag later Zermatt. Daarna verongelukten tot heden nog 500 bergklimmers op de Matterhorn. Desondanks is de top van Matterhorn tegenwoordig voor getrainde en goed geoutilleerde alpinisten een realistisch doel dat gehaald wordt.
De 1.100 meter hoge Nordwand van de Matterhorn, één van de moeilijkste wanden van de Alpen, werd overigens pas in 1931 door de gebroeders Schmid uit Bayern beklommen. Zij kregen hiervoor in 1932 een Olympische medaille. In 2009 bedwong Ueli Steck, ‘swiss machine’, solo de Nordwand in de onvoorstelbare tijd van 1 uur en 56 minuten. In 2015 verbeterde de Zwitser Daniel Arnold solo zelfs dit record met 10 minuten.
De berg die ooit onbeklimbaar werd geacht, is bedwongen. Doelgerichtheid, concurrentie, (zelf)lerend vermogen, drive, doorzettingsvermogen, ervaring en goede training maakten en maken het mogelijk de top van deze schitterende berg veilig te bereiken en met een tevreden gevoel thuis te komen. Kortom: zijn, willen, kunnen, doen!
